تفاوت‌های میان UEFI و Legacy Boot

6 اسفند 1399

تفاوت‌های میان UEFI و Legacy Boot

در بایوس‌ از صفحه کلید برای انتخاب گزینه‌ها استفاده می‌شود اما در UEFI امکان استفاده از Mouse هم وجود دارد. به علاوه، UEFI دارای قابلیت راه‌اندازی ایمن است. این ویژگی از بارگیری هرگونه درایو ناشناخته جلوگیری کرده و به پیشگیری از اجرای بدافزارها کمک می‌کند. برخی از رایانه‌های دارای UEFI به کاربر اجازه می‌دهند که از Legacy BIOS هم استفاده کنند.

راه‌اندازی به شیوه UEFI، از سیستم عامل UEFI استفاده می‌کند. این سیستم عامل دارای فهرستی از حجم‌های راه‌اندازی صحیح است که سرویس پارتیشن EFI نامیده می‌شود. در حین خودآزمایی هنگام روشن شدن (POST) که عملکرد مناسب همه سخت افزارها آزموده می‌شوند، سیستم عامل UEFI تمامی دستگاه‌های قابل راه‌اندازی (Bootable) متصل به رایانه را برای یافتن جدول پارتیشن GUID یا GPT اسکن می‌کند. سیستم عامل به صورت خودکار GPT را بررسی می‌کند تا پارتیشن EFI را یافته و رایانه را راه‌اندازی کند.

Legacy Boot چیست؟

Legacy Boot فرایندی است که توسط سیستم عامل بایوس برای راه‌اندازی رایانه استفاده می‌شود. این روش فهرستی از دستگاه‌های ذخیره سازی قابل راه‌اندازی نظیر درایوهای فلاپی دیسک، درایوهای هارد دیسک، درایوهای دیسک نوری و غیره را بر اساس اولویت مورد نظر در خود ذخیره می‌کند. وقتی رایانه روشن می‌شود، بایوس خودآزمایی هنگام روشن شدن را انجام می‌دهد. در صورتی که فرآیند راه‌اندازی مشکلی نداشته باشد، بلندگوی داخلی رایانه یک بوق کوتاه می‌زند. کدهای پخش شده توسط بلندگو می‌تواند به کاربر کمک کند که مشکل را سریع‌تر پیدا کند.

پس از پایان فرآیند خودآزمایی هنگام روشن شدن، سیستم عامل اولین سکتور هر یک از دیسک‌های ذخیره سازی هدف را در حافظه بارگذاری کرده، سپس آن‌ها را برای یافتن رکورد راه‌انداز اصلی (MBR) اسکن می‌کند. اگر MBR صحیح یافت شود، سیستم عامل روند را ادامه داده و از پارتیشن صحیح، رایانه را راه‌اندازی می‌کند. اگر در یک دستگاه MBR مناسب یافته نشود، فرآیند در دستگاه با اولویت بعدی ادامه پیدا کرده و راه‌اندازی انجام خواهد شد.

تفاوت‌های UEFI و Legacy Boot

تعریف

UEFI فرآیند راه‌اندازی در رایانه‌های روزآمد است که قابلیت‌های پیشرفته‌تری نسبت به بایوس ارائه می‌کند. Legacy Boot فرآیندی است که رایانه با استفاده از سیستم عامل بایوس راه‌اندازی می‌شود. این مورد تفاوت اساسی میان UEFI و Legacy Boot است.

کارکرد

UEFI از سیستم عامل URFI استفاده می‌کند، این سیستم عامل دارای فهرستی از حجم‌های راه‌اندازی صحیح موسوم به سرویس پارتیشن EFI است که برای راه‌اندازی به کار برده می‌شود. Legacy Boot از سیستم عامل بایوس برای فرآیند راه‌اندازی استفاده می‌کند.

قابلیت‌ها

تفاوت مهم دیگری که میان UEFI و Legacy Boot وجود دارد این است که UEFI دارای قابلیت‌های امنیتی بیشتری نسبت به Legacy Boot است.

کاربردپسند بودن

UEFI کاربرپسندتر از Legacy Boot است.

بررسی درایوهای ذخیره سازی قابل راه‌اندازی

UEFI از جدول پارتیشن GUID (GPT) و Legacy Boot از رکورد راه‌انداز اصلی (MBR) برای بررسی پارتیشن‌ها استفاده می‌کنند.

جمع‌بندی

تفاوت میان UEFI و Legacy Boot این است که UEFI جدیدترین روش راه‌اندازی رایانه است که برای جایگزینی بایوس طراحی شده است، در حالی که Legacy Boot فرآیندی است که از بایوس برای راه‌اندازی رایانه بهره می‌برد. به طور خلاصه، UEFI جانشین Legacy Boot است.

سرور های نسل نهم و دهم HP دو مدل بوت را به کاربر ارائه می دهند : UEFI MODE و LEGACY BIOS MODE .

بوت آپشن های خاص ( یکی از آنها می تواند نصب ویندوز سرور باشد ) نیاز دارند که شما مود مناسب آنها را در سرور انتخاب کنید.

بطور پیش فرض بوت مود سرور G10 بر روی مود UEFI قرار دارد.

در نتیجه سیستم باید با آپشن UEFI بوت شود تا بتواند امکاناتی همچون :

Secure Boot, UEFI Optimized Boot, Generic USB Boot, IPv6 PXE Boot, iSCSI Boot, Boot from URL
Fibre Channel/FCoE Scan Policy

حال به سراغ مراحل تغییر بوت UEFI سرور به LEGACY میرویم :

چگونگی تنظیمات RBSU برای سرورهای HP DL380 G9 همراه با تصاویر آورده می شود. این سرورها به دلیل جدید تر بودن علاوه بر BIOS از سیستمی جدید به نام UEFI برای بوت کردن سرور استفاده می کنند که توصیه می شود بطور کلی Boot Mode آنها روی UEFI قرار بگیرد که تصاویر چگونگی آن در ادامه دیده می شود.

همانند باقی سرورهای HP با فشردن دکمه F9 در هنگام عملیات POST Power On Self-Test ، سرور وارد محیط System Utilities می شود که این صفحه مشابه تصویر زیر می باشد.